- Ἀμφιάρηος
- Ἀμφῐᾰρηος (-νος, -αον codd., -ηον; -αρεῖ, -αρῆ codd.: “fuisse -αρεύς arbitror”, Schroeder) a seer, son of Oikles; king of Argos, one of the Seven, married to Eriphyle μάντιν Οἰκλείδαν ποτ' ἐς Ἀμφιάρηον (v. l. -άραον) O. 6.131
τοιαῦτα μὲν ἐφθέγξατ' Ἁμφιάρηος P. 8.56
φεῦγε γὰρ Ἀμφιαρῆ ποτε θρασυμήδεα (Schr.: Ἀμφιάρηόν (πο)τε codd.; sc. Adrastos, driven from Argos by A.) N. 9.13 ὁ δ' Ἀμφιαρεῖ σχίσσεν κεραυνῷ παμβίᾳ Ζεὺς τὰν βαθύστερνον χθόνα (Schr.: -αρῆι codd.) N. 9.24 μαχατὰν αἰνέων Μελέαγρον, αἰνέων δὲ καὶ Ἕκτορα Ἀμφιάρηόν τε (Boeckh: -αον codd.: non habent Σ.) I. 7.33 test., Athenaeus, 12. 7. 513c, τοιοῦτός ἐστιν καὶ ὁ παραινῶν Ἀμφιλόχῳ τῷ παιδί· κ. τ. λ. fr. 43.
Lexicon to Pindar. William J.. 2010.